Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

EΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΑΚΗ: Η ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΠΑΡΑΕΞΟΥΣΙΑΣ


*Χάρτης της ενιαίας Θράκης. Είναι του χαρτογράφου Ortelius, toy 1667.




Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.


                Η Θράκη και η προέλευσή της είναι ζυμωμένη με τους Ελληνικούς θρύλους και την Ελληνική Μυθολογία, κατά την οποία η Θράκη ήταν μία από τις τέσσερις κόρες του Ωκεανού. Πλούσια και σημαντική η ιστορία και ο πολιτισμός της Θράκης στο διάβα των αιώνων.
                Κατά τους τελευταίους αιώνες η Θράκη έπαυσε να υπάρχει ως ενιαία γεωγραφική περιοχή, στην επικράτεια ενός κράτους, και έχει τριχοτομηθεί. Το μεγαλύτερο μέρος της [Βόρεια Θράκη] με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, παραχωρήθηκε πραξικοπηματικά στη Βουλγαρία και από την υπόλοιπη Θράκη με τη Συνθήκη της Λωζάννης το μεγαλύτερο μέρος [Ανατολική Θράκη] παραχωρήθηκε στην Τουρκία και το μικρότερο [Δυτική Θράκη] στην Ελλάδα. Η Συνθήκη της Λωζάννης, εκτός των άλλων θεμάτων, προστατεύει και τις Μουσουλμανικές μειονότητες [Τουρκογενείς, Πομάκοι και Αθίγγανοι ], που διαβιούν στην Ελληνική Θράκη και στο κείμενό της ρητά αναφέρεται σε Θρησκευτικές μειονότητες και όχι σε Εθνικές.

*Μια από τις βασικές εγγυήσεις για την ασφάλεια της Θράκης είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις


Η ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

                Η περιοχή της Ελληνικής [Δυτικής] Θράκης έχει στην μακραίωνα ιστορία της σημαντική γεωστρατηγική αξία, λόγω της γεωγραφικής θέσης και του ορυκτού πλούτου της. Σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, που οξύνθηκαν εξαιτίας της σημερινής κρίσης, ορισμένα από τα οποία είναι στενά συνδεδεμένα με τα γενικά και ειδικά χαρακτηριστικά της οικονομικής και κοινωνικής δομής της. Αγροτική κυρίως και αραιοκατοικημένη είναι, σύμφωνα με τα στατιστικά κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μία από τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες της. Το αγροτικό επάγγελμα συνεχώς αποψιλώνεται, ενώ σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες, τους οποίους πλήττει η ύφεση. Η ολοκλήρωση της κατασκευής της Εγνατίας οδού, του διευρωπαϊκού αυτού συγκοινωνιακού δικτύου μήκους περίπου 700 χιλιομέτρων, από την Ηγουμενίτσα μέχρι τους Κήπους του Έβρου, καθώς και άλλων έργων υποδομής δεν προσέδωσαν την αναμενόμενη δημιουργική πνοή στην περιοχή. Ίσως η υλοποίηση της συζητούμενης εδώ και χρόνια κατασκευής των αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου, μέσω της περιοχής, να προσδώσει στη Θράκη μας μια δύναμη για οικονομική ανάπτυξη.
                Η Θράκη μας παραμένει στο επίκεντρο ενός σπουδαίου γεωπολιτικού διακυβεύματος, τόσο μέσα στα όρια της Ελληνικής επικράτειας, όσο και στο διεθνή χώρο. Η Ελληνική Θράκη αποτελεί περιοχή με μεγάλη γεωπολιτική σημασία, λόγω της θέσης της, του φυσικού και ορυκτού πλούτου της, αλλά και του σημαντικού μουσουλμανικού μειονοτικού στοιχείου, που διαμένει στην περιοχή. Η μουσουλμανική μειονότητα [Τουρκογενείς, Πομάκοι και Αθίγγανοι] καταλαμβάνει το 47% του συνολικού πληθυσμού του Νομού Ξάνθης, το 53% του Νομού Ροδόπης και το 5% του Νομού Έβρου.
*Η Μύκη στα ορεινά της Ροδόπης


ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΠΑΡΑΕΞΟΥΣΙΑΣ

                Ενενήντα δύο [92] χρόνια, μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης [24 Ιουλίου 1923] έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι οι επιλογές της για μια γέφυρα της Ελληνοτουρκικής φιλίας, σύμφωνα με τις διακηρύξεις των Ελευθερίου Βενιζέλου και Μουσταφά Κεμάλ, όχι μόνο δεν υλοποιήθηκαν, αλλά αλλοιώθηκαν κυρίως με την εφαρμογή εθνικιστικών πολιτικών της Άγκυρας και εν μέρει με λάθη Εσωτερικής και Εξωτερικής Πολιτικής των Αθηνών. Η προστατευόμενη από τη Συνθήκη μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου έχει σχεδόν εξαφανισθεί, λόγω της εξοντωτικής στάσης και συμπεριφοράς της Τουρκίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο παρεμποδίζεται ποικιλοτρόπως στην αποστολή και στο έργο του από εγκάθετους εθνικιστικούς κύκλους και ο ρόλος του ως πνευματικού κέντρου των Ορθοδόξων παγκοσμίως μειώνεται από τις Τουρκικές αρχές.
                Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο αριθμός των επισκέψεων Τούρκων επισήμων και αξιωματούχων στην Ελληνική Θράκη ,κατά τις οποίες εκδηλώνεται «εθνικό αδελφικό ενδιαφέρον» προς την μουσουλμανική μειονότητα, που διαβιώνει στην περιοχή, για τα προβλήματα που την απασχολούν και δεν «επιλύονται από την πατρίδα μας», αποκαλείται τουρκική η μειονότητα (χωρίς κατά τι διεθνείς συνθήκες να είναι εθνική, παρά θρησκευτική) και γενικώς καταβάλλονται προσπάθειες επηρεασμού και χαλιναγώγησής της. Συχνά εκτός των παραπάνω «προβλημάτων» η Άγκυρα φέρνει στο φως της δημοσιότητας, κατηγορώντας τη χώρα μας, το θέμα των Βακουφίων και της εκλογής των μουφτήδων.
*Το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής, στην οδό Ιώνων

                Στις βουλευτικές εκλογές των τελευταίων χρόνων έχει παρατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό η προσπάθεια της Άγκυρας να επηρεάσει και να χαλιναγωγήσει το μειονοτικό στοιχείο, προκειμένου να εκπροσωπηθεί αυτόνομα στη Βουλή των Ελλήνων. Κάποιος που θα διάβαζε τουρκικές ιστοσελίδες κατά την προεκλογική περίοδο θα σχημάτιζε την γνώμη ότι στην Ελληνική Θράκη υπήρχαν μόνο μειονοτικοί υποψήφιοι. Τουρκικοί Ραδιοφωνικοί και Τηλεοπτικοί Σταθμοί και εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας επιδίδονταν σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία στήριξης των μειονοτικών υποψηφίων κάθε φορά, παροτρύνοντας μάλιστα τους διαμένοντας στην Τουρκία ετεροδημότες να μεταβούν και να ψηφίσουν μειονοτικούς υποψηφίους. Πρωτεργάτης της στρατηγικής αυτής διείσδυσης ο εκάστοτε Τούρκος Πρόξενος της Κομοτηνής, ο οποίος ανελάμβανε προσωπικά τον αγώνα εκλογής μειονοτικών υποψηφίων, προκειμένου να εκπροσωπηθεί το μειονοτικό στοιχείο. Στο Προξενείο σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ο Πρόξενος εγκαθιστούσε το στρατηγείο του, από το οποίο κατεύθυνε και επηρέαζε με κάθε τρόπο και μέσο την μειονότητα. Ακόμα και οι ψευδομουφτήδες χρησιμοποιούνταν, ενώ πολλές φορές οι ίδιοι οι μειονοτικοί υποψήφιοι κυκλοφορούσαν με φωτογραφίες Τούρκων Κυβερνητικών και υιοθετούσαν θέσεις- απόψεις της Άγκυρας στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Τα ποσοστά 78,44% του Δήμου Μύκης [Πομάκοι] του Νομού Ξάνθης και το 74,81 του Δήμου Αρριανών [Τουρκογενείς] του Νομού Ροδόπης, κατά το τελευταίο Δημοψήφισμα, τα υψηλότερα στην Ελληνική επικράτεια, και πολύ υψηλότερα των ποσοστών των υπολοίπων Δήμων των δύο Νομών, αποτελούν απόδειξη της παρέμβασης της Άγκυρας.
*Τα Αρριανά Ροδόπης


Η ΣΤΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ 
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ

                Η στάση των Ελληνικών Κυβερνήσεων μέχρι το 1990 ήταν αρνητική στην επίλυση των προβλημάτων της μειονότητας. Αδιαφορία και εγκληματική εγκατάλειψη. Τη 14η Φεβρουαρίου του 1992 η Διακομματική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων είχε ανακοινώσει το πόρισμά της για την Ελληνική Θράκη και το Ανατολικό Αιγαίο. Ήταν πράγματι μία πρωτοπόρος πρωτοβουλία του πολιτικού κόσμου της χώρας μας, που φιλοδοξούσε να αντιμετωπίσει οργανωμένα και συγκροτημένα τα προβλήματα των ακριτικών αυτών περιοχών της πατρίδας μας. Σε εφαρμογή του πορίσματος λήφθηκαν στη Θράκη μας διάφορα μέτρα ισονομίας και ισοπολιτείας κατά τα επόμενα χρόνια, πλην όμως αυτά δεν είναι επαρκή, ιδίως στους τομείς της υγείας, της απασχόλησης, της παιδείας κ.α. Αρκούν όμως για να πει κανείς ότι το Ελληνικό κράτος έκανε το χρέος του προς την ακριτική αυτή έπαλξη της πατρίδας μας; Αρκούν τα οικονομικά κίνητρα και οι παρεμβάσεις από μόνα τους, χωρίς μεγαλόπνοο εθνικό όραμα, για την ανάσχεση της πορείας καταστροφής και αφελληνισμού, την οποία έχει χαράξει η Άγκυρα στην περιοχή και καθημερινά επιδιώκει και υλοποιεί;

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

                Όσο ο χρόνος περνά ,τόσο περισσότερο η Τουρκία δείχνει τις απροκάλυπτες και ιμπεριαλιστικές της προθέσεις στην Ελληνική Θράκη μας. Το Τουρκικό στοιχείο κινείται έντονα και αέναα μέσα και έξω από την Ελλάδα για την επίτευξη του παλαιού στόχου της. Ενόψει αυτής της πραγματικότητας οι εκάστοτε Κυβερνήσεις της Ελλάδας, με ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, παρακολουθούν με αδικαιολόγητη απάθεια τα τεκταινόμενα, αν δεν τα βοηθούν με την αδράνειά τους πολλές φορές και αρκετές φορές με τις απαράδεκτες εθνικά κομματικές ενέργειές τους.
                Δυστυχώς η εφαρμογή της Εθνικής Πολιτικής από τους πολιτικούς ταγούς μας στην πολύ ευαίσθητη περιοχή της Θράκης μας, δημιουργεί πλείστα όσα κενά, που η Άγκυρα επιδιώκει με κάθε τρόπο και μέσο να εκμεταλλεύεται. Χρόνια και χρόνια ο εθνοκτόνος κομματισμός επέδρασε αρνητικά στη Θράκη μας για λίγες ψήφους, γεγονός που πριν έναν αιώνα είχε καυτηριάσει ο Ελληνολάτρης Ίων Δραγούμης.
                Το Εθνικό θέμα της Ελληνικής Θράκης θα πρέπει επιτέλους να πάψει να αποτελεί κομματικό παιγνίδι και αντικείμενο ψηφοθηρίας. Οι πολιτικοί μας έχουν Εθνικό και Πατριωτικό χρέος να προβληματισθούν, να ορθώσουν το ανάστημά τους, να λάβουν στην περιοχή και άλλα μέτρα στους τομείς της οικονομίας, της ανάπτυξης, της απασχόλησης, της υγείας, της εκπαίδευσης και σε άλλους τομείς, και να θέσουν φραγμούς στις κάθε μορφής επεμβάσεις και παρεμβάσεις του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, το οποίο έχει την άποψη ότι θα πρέπει να συγκυβερνά στην περιοχή. Επιβάλλεται η άσκηση μιας επιθετικής και δημοκρατικής πολιτικής ισονομίας, δικαιοσύνης και ισοπολιτείας.
*Σύγχρονος χάρτης της ελληνικής Θράκης


ΕΠΙΛΟΓΟΣ

                Αναφερόμενοι στην Ελληνική Θράκη πρέπει να ομιλούμε μόνο τη γλώσσα της αλήθειας. Αλλιώς κινδυνεύουμε να ωραιοποιούμε καταστάσεις ή να μεγαλοποιούμε γεγονότα, δίνοντας τις διαστάσεις, που δεν τις αξίζουν. Το αποτέλεσμα θα είναι να αναφερόμαστε σε μια εικονική πραγματικότητα, που καμιά σχέση δεν έχει με τα όσα βιώνουν οι κάτοικοι της περιοχής, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
                Το τι κάνει η Άγκυρα στη Θράκη μας δεν είναι το μείζον. Το τι δεν κάνει η Αθήνα είναι αυτό, που πρέπει να μας προβληματίζει. Αυτό που χρειάζεται ο Έλληνας της Ελληνικής Θράκης, είτε Χριστιανός στο θρήσκευμα, είτε Μουσουλμάνος, είναι να νοιώσει το κράτος του δυνατό και δίπλα του.
                Τέλος η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση και πολιτικό, διπλωματικό και νομικό συναγερμό με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ώστε να αποφευχθεί στο μέλλον μια επανάληψη του Κοσοβαρικού φαινομένου στην Ελληνική Θράκη. Οι καιροί είναι δύσκολοι και πονηροί. Δεν επιτρέπονται εφησυχασμός και ολιγωρία.


Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.

16 σχόλια:

  1. Kiriakos Zeibekidis
    Οι μαλακιες συνεχηζωνται και σημερα .Αυτοι ειμασται παληκαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θεόφιλος Ήμαρτον Γουδουσάκης
    Συγκροτημένη,καθοδηγητική και μεστή καταγραφή του προβλήματος χωρίς φανφάρες και πυροτεχνηματικές εθνικιστικές κορώνες. Οι πολιτικοί μας και οι Υπουργοί εξωτερικών τέτοιους συμβούλους πρέπει να συμβουλεύονται. Εύγε Στρατηγέ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Pinelopi Gkouma
    'Οχι Εθνικές αλλά θρησκευτικές μειονότητες.
    ....!!!!!! ...εάν αυτές τις μειονότητες το Ελληνικό κράτος τις εγκαθιστούσε σκόρπια σε όλη την Ελλάδα , σήμερα δεν θα υπήρχε πρόβλημα ! .. άλλωστε το τούρκικο κράτος έχει κάνει πολύ χειρότερα στον ορθόδοξο πληθυσμό ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παναγιώτου Πελαγία
    Εξαιρετικά ενδιαφέροντα και ενημερωτικά όλα όσα εμπεριέχονται σ΄αυτό το άρθρο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ηλίας Μάρκου
    Ουσιαστικες και χρησιμοτατες πληροφοριες απο το αρθρο. Καποια στιγμη πρεπει να πουμε καθαρα οχι το τι δ ε ν κανουμε στην περιοχη αλλα τ ι π ρ ε π ε ι ν α κ α ν ο υ μ ε .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τάσος Τσερκέζης
    Πλήρες και δυνατό.Τα κάλυψε όλα ο Στρατηγός. Οι πολιτικοί μας αδυνατούν ή βαρειακούν. Θα ήθελα να σχολιάσω το << τι δεν κάνει η Ελλάδα για τη Θράκη>>: Όχι μόνο δεν κάνει αλλά το παρακάνει: 1. Με υπουργική απόφαση διδάσκεται η Τουρκική γλώσσα στα Ελληνόπουλα προαιρετικά (σε 2 σχολεία στην Ξάνθη και σε 3 στην Κομοτηνή μέχρι τώρα).2. Διδάσκεται η Τουρκική Γλώσσα υποχρεωτικά στα παιδιά των Έλληνων Πομάκων (Αγριάνων) και Τσιγγάνων που φοιτούν υποχρεωτικά σε σχολεία με Παιδιά Τουρκογενών. 3. Τα χωράφια ημών των Προσφύγων Ελλήνων εξ Ανατολικής και Βόρειας Θράκης είναι Κληροτεμάχια επί 93 χρόνια ενω των ντόπιων Τουρκογενών είναι Αγροτεμάχια {Δια νόμου ο Έλληνας πρόσφυγας κτίζει στα 20 Στρέματα 200 τμ ενώ ο ντόπιος Τουρκογενείς κτίζει (20:4=5χ200=)1000 τμ.} . Οι 54.000 Τουρκογενείς στη Θράκη εκλέγουν 4 Βουλευτές Τουρκογενείς ενω οι 301.000 Ελληνογενείς Θράκες εκλέγουν 6, ελέω Κομμάτων και αποκομμάτων. 4. Η Ανεργία στη Θράκη είναι η υψηλότερη. Οι επιχειρήσεις όλες φύγανε λίγα χιλιόμετρα βορειότερα προς τη Βουλγαρία όπου φορολογούνται με 10% και έχουν Χαμηλά μεροκάματα. Τα δύο εργοστάσια Ζάχαρης στη Θράκη επίσης έκλεισαν λόγω κοντόφθαλμης Ελληνικής Πολιτικής. 5. Τα κληροτεμάχια των Ελλήνων αγοράζονται από Τουρκογενείς με χρηματοδότηση Τουρκικής Τράπεζας που Εδρεύει στην Κομοτηνή και εμμέσως περιέρχοναι στην κατοχή της Τουρκίας. Και πολλά άλλα θα μπορούσαν να λεγχθούν και να γραφούν τα οποία έχουμε αναφέρει στα Συνέδρια της Θρακικής Εστίας Θεσσαλονίκης και μπορεί κανείς να τα βρεί στην ιστοσελίδα της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πετρος Γεωργαντζης
    Δυστυχὠς αλήθειες χιλιοειπωμένες αλλά σε ωτα μη ακουόντων.Μονον όταν θα έχει φτάσει το κακό στο απροχώρητο ισως ξυπνησουν οι εν τω "κλεινω άστυ" υπό τον Μανδραγόρα καθεύδοντες μάλλον αλληλοερίζοντες περί αλλων και δή περί των ιδίων συμφερόντων, αλλά φοβούμαι ότι τότε θα είναι αργά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Nota Patenidou
    Πόσο απαραίτητοι είναι οι αγωγοί φυσικού αερίου για αυτό το κομμάτι ελληνικής θρακικής γης που αργοπεθαίνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σύρος 22 Σεπτεμβρίου 2015.Ώρα 20.20
    Αγαπητέ φίλε και συμπατριώτη Παντελή.
    Τρανή απόδειξη των γραφομένων στο κείμενό μου αυτό,της επιδίωξης της Τουρκικής παραεξουσίας στην Ελληνική Θράκη,που είναι διαρκής και παρούσα,αποτελεί το εκλογικό αποτέλεσμα της 20ης Σεπτεμβρίου 2015 στον Νομό Ροδόπης,όπου και τις τρεις έδρες καταλαμβάνουν μειονοτικοί,για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία του Νομού.Συγχαρητήρια στο Γενικό Προξενείο της Τουρκίας στην Κομοτηνή,αλλά και στα πολιτικά κόμματα της πατρίδας μας και ιδιαίτερα στον κ.Τέρενς Κουίκ,που τόσο ενδιαφέρεται για την περιοχή,για τον άθλο αυτόν???.
    Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πρώτων,
    οι μουσουλμάνοι της μειονότητας είναι περίπου 140-150.000. Από αυτούς οι 120.000 ζουν στη Δυτική Θράκη και οι υπόλοιποι 30.000 στη Γερμανία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, κυρίως στην Αθήνα (π.χ. στο Γκάζι), στον θεσσαλικό κάμπο, αλλά και αλλού. Υπάρχουν επίσης 46.000 Τούρκοι από τη Δυτική Θράκη, από τους οποίους αφαιρέθηκε η ελληνική υπηκοότητα με το γνωστό άρθρο 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, και ζουν στην Τουρκία, κυρίως στην Κωνσταντινούπολη (Μπουγιούκ Τσέκμετζε, Ζεϊτίν Μπουρνού κ.α.) και στην Προύσα.

    Δεύτερον,
    το 1923 οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης δεν ήταν 8.000, όπως γράφουν ορισμένες ιστοσελίδες, αλλά περίπου 112.000, και δεν ήταν το 30% του πληθυσμού της Δυτικής Θράκης όπως είναι σήμερα, αλλά η πλειοψηφία. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της Δ.Θράκης ήταν Έλληνες, και λίγοι Βούλγαροι και Εβραίοι. Αργότερα εγκατέστησαν στην περιοχή 200.000 χιλιάδες περίπου Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και από την Ανατολική Θράκη, Αρμένιους, Εβραίους, Πόντιους από τον Καύκασο κ.α.

    Τρίτον,
    λένε ότι το όνομα Πομάκος προέρχεται από την ελληνική λέξη “ιππομάχος”, πράγμα που δεν ισχύει. Γιατί δεν ισχύει; Η λέξη ‘Πομάκος’ δεν είναι αρχαία λέξη, δεν είναι αρχαίο όνομα/χαρακτηρισμός, και προέρχεται από το βουλγαρικό ρήμα “Πομάγκαμ” (βοηθάω) με την τουρκική κατάληξη ‘ακ’. Δεν γνωρίζω αν το ρήμα ‘πομάγκαμ’ της βουλγαρικής είναι δάνειο από την ελληνική γλώσσα (από τη λέξη ‘ιππομάχος’) αλλά πάντως και οι ίδιοι οι Πομάκοι της Δυτικής Θράκης, τουλάχιστον οι περισσότεροι, αποκαλούν τους εαυτούς τους: “Pomak Türkleri” (Πομακότουρκοι), δηλαδή Τούρκοι με το όνομα ‘Πομάκ’ να έχει μία προσδιοριστική/εθνοτική και όχι εθνική έννοια. Είναι δηλαδή για τους Τούρκους το "Πομάκος" μία υποταυτότητα, όπως είναι για τους Έλληνες το "Βλάχος", το "Αρβανίτης" κ.α. Σε αυτούς που τους ενοχλεί το “Pomak Türkleri” (Πομακότουρκοι), να θυμηθούν ότι και οι Έλληνες χρησιμοποιούν αντίστοιχους χαρακτηρισμούς, όπως π.χ. "Ελληνόβλαχοι" για τους Βλάχους που έχουν υιοθετήσει την ελληνική κουλτούρα και συνείδηση, ή "Τουρκαλβανοί" όταν αναφέρονται (ή αναφέρονταν) στους Αλβανούς που είχαν ασπαστεί το Ισλάμ, κ.τ.λ.

    Τέταρτον,
    οι Τσιγγάνοι αποκαλούνται στην Ελλάδα ως “Έλληνες Τσιγγάνοι”, ενώ δεν είναι Έλληνες (η καταγωγή τους είναι απ' την Ινδία). Γιατί λοιπόν οι Ρομά της Δυτικής Θράκης που είναι μουσουλμάνοι, και πολλοί από αυτούς Τουρκόφωνοι, να μην αποκαλούνται ως “Τούρκοι Τσιγγάνοι”; Εφόσον οι περισσότεροι έχουν υιοθετήσει την τουρκική κουλτούρα, και πολλοί από αυτούς, αν όχι όλοι, έχουν αφομοιωθεί από τους Τούρκους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η Συνθήκη της Λωζάννης δεν αναγνωρίζει τουρκική μειονότητα. Σωστά. Όμως δεν αναγνωρίζει ούτε Πομάκους ούτε Τσιγγάνους. Υπάρχει αναφορά περί Πομάκων στη Συνθήκη της Λωζάννης; Η οποία να σημειωθεί ότι υπογράφηκε πριν 93 χρόνια, χωρίς φυσικά να ερωτηθούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι (οι απλοί πολίτες). Οι άνθρωποι αυτοί στην πλειοψηφία τους έχουν ενταχθεί στην τουρκική κουλτούρα/ταυτότητα, έχουν τουρκική εθνική συνείδηση και εσείς δεν μπορείτε να το αρνηθείτε. Είναι φιλήσυχοι άνθρωποι και συνήθως δεν προκαλούν προβλήματα, ούτε έχουν πρόθεση να δημιουργήσουν τριβές με τους χριστιανούς συμπολίτες τους. Όμως, θα πρέπει να ξέρετε ότι άλλο είναι το "Έλληνας" και άλλο το "Έλληνας πολίτης" (ή Έλληνας υπήκοος). Έλληνας πολίτης θα μπορούσε να είναι κάποιος οποιασδήποτε καταγωγής. Εγώ π.χ. θα μπορούσα να πάρω την κινεζική υπηκοότητα αλλά αυτό δεν θα με μετέτρεπε αυτόματα σε σχιστομάτη. Αν έπαιρνα την υπηκοότητα του Κονγκό, αυτό αυτομάτως δεν θα με μετέτρεπε σε Ζουλού, αν έπαιρνα την Κενυάτική υπηκοότητα, δεν θα μετατρεπόμουν αυτομάτως σε Μασάι (μία φυλή νέγρων). Οι άνθρωποι αυτοί είναι Έλληνες πολίτες, αλλά όχι Έλληνες.

    Οι Πομάκοι που συντάσσονται με τον ελληνικό εθνικισμό είναι μία μειοψηφία. Θα έλεγα ότι δεν είναι ούτε το 10% των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Επιπλέον, ας δούμε και κάτι ακόμα. Όλοι οι μειονοτικοί της Δυτικής Θράκης (σε ποσοστό 90%) στις ευρωεκλογές του 2014 ψήφισαν το κόμμα D.E.B. που εκφράζει την τουρκική ταυτότητα. Στις επόμενες εθνικές εκλογές (το 2015) ο Πομάκος υποψήφιος του κόμματος ΑΝ.ΕΛ., Μεχμέτ Αλή Ιρφάν, που δηλώνει Έλληνας Πομάκος και είναι ομοϊδεάτης του κύριου Καραχότζα, δεν πήρε παρά μόνο λίγες εκατοντάδες ψήφους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Οι Τούρκοι Δυτικής Θράκης, ζoυv στην Ελλάδα, εντός των συνόρων της Δυτικής Θράκης, και κατά την ανταλλαγή πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, έμειναν έξω από την υποχρεωτική μετακίνηση. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία 130.000 μουσουλμάνοι - οι περισσότεροι από αυτούς Τούρκοι - ζουν στη Θράκη. Οι ρίζες των Τούρκων της Δυτικής Θράκης είναι από την περιοχή της Ανατολίας/Μικράς Ασίας, και κυρίως από τους Ογούζους Τούρκους (Oğuz Türkleri). Η οθωμανική κατάκτηση της Θράκης άρχισε το 1352 μ.Χ., και συνεχίστηκε κατά τα έτη 1357-1359 μ.Χ. εντατικά. Στα έγγραφα που αφορούν το έτος 1360, από τους οικισμούς και τα χωριά με τουρκικές ονομασίες στην περιοχή, φαίνεται να είναι εγκατεστημένοι σε πολλά χωριά και αγροκτήματα. Να πούμε εδώ ότι είχε ήδη προηγηθεί η μετανάστευση στην περιοχή Τούρκων από τα σελτζουκικά τουρκικά εμιράτα της δυτικής Μικράς Ασίας (από τα εμιράτα του Καρεσί και του Σαρουχάν), Τσεπνίδων Τούρκων που οι περισσότεροι ήταν Μπεκτασίδες, μουσουλμάνων από το Χορασάν (περιοχή ανατολικού Ιράν και Αφγανιστάν), κ.α. Επίσης, στην Οθωμανική περίοδο μετανάστευσαν στην περιοχή - σε μικρούς όμως αριθμούς - Αλβανοί μουσουλμάνοι, Τουρκοκρητικοί, Τσερκέζοι, Κούρδοι, κ.α.

    Το 1951 υπογράφηκε το πρώτο Μορφωτικό Πρωτόκολλο, με το οποίο δεχόταν η ελληνική κυβέρνηση να διδάσκονται την τουρκική γλώσσα ως μητρική γλώσσα οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης στα μειονοτικά σχολεία. Το 1954 ψηφίστηκε ο νόμος 3065. Ο νόμος 3065/1954 (ΦΕΚ Α’ 239, 9.10.1954) ήταν ο πρώτος νόμος που ρύθμιζε τα θέματα της μειονοτικής εκπαίδευσης, και καταργήθηκε το 1979. Στον Νόμο αυτόν η Ελλάδα αναγνωρίζει τα σχολεία της μειονότητας ως Τουρκικά. Μάλιστα υπάρχουν σχετικές φωτογραφίες με τις ταμπέλες των που ήταν αναρτημένες στα μειονοτικά σχολεία, τα οποία αναφέρονταν ως "τουρκικά". Η αλλαγή του χαρακτηρισμού από Τουρκικά σε Μουσουλμανικά ή Μειονοτικά (Μ/ΚΑ) θεσπίστηκε τον Μάρτιο του 1972 κατά την διάρκεια της Χούντας. Επίσης το Πρωτόκολλο του 1968 επιβεβαίωνε το Πρωτόκολλο του 1951 και τον νόμο του 1954. (Hugh Poulton, Suha Taji-Farouki (1997). Muslim Identity and the Balkan State. United Kingdom: C. Hurst & Co, σελ. 85. και Stefanos, Stavros (1997). «Cultural Rights for National Minorities: Covering the Defict in the Protection Provided by the European Convention on Human Rights». IALS Bulletin 25: 9.)

    Αξίζει εδώ να πούμε ότι το 1936 δημιουργήθηκαν οι Eπιτηρούμενες Zώνες, από την ορεινή Θράκη μέχρι την Ήπειρο. Οι περιοχές κατοικίας των Πομάκων έγιναν απαγορευμένες και ελεγχόμενες με μπάρες. Για την είσοδο στις περιοχές αυτές χρειαζόταν ειδική άδεια από την αστυνομία. Οι Επιτηρούμενες Ζώνες καταργήθηκαν στις 17/11/1995 από τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης Γεράσιμο Αρσένη. Οι Πομάκοι απομονώθηκαν από το ελληνικό κράτος. Για χρόνια ένας μουσουλμάνος της Δυτικής Θράκης - και ιδιαίτερα αυτών από τα ορεινά χωριά - δεν μπορούσαν να βγάλουν άδεια οδήγησης, άδεια άσκησης επαγγέλματος, άδεια επισκευής σπιτιών, κ.α.

    Και να κάνω ένα ρητορικό ερώτημα. Πολλοί δεν το γνωρίζουν αλλά γιατί όταν κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο εισέβαλαν οι Βούλγαροι στο χωριό Δημάριο (ορεινή Ξάνθη) οι ντόπιοι Πομάκοι, που ομιλούσαν μία βουλγαρική διάλεκτο, δήλωναν στους Βούλγαρους με πείσμα ότι: "Εμείς είμαστε Τούρκοι! Εμείς δεν είμαστε Βούλγαροι!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Οι Πομάκοι προέρχονται φυλετικά από μία μείξη ντόπιων προσλαβικών πληθυσμών με Τσεπνίδες Τούρκους, οι οποίοι ήρθαν στη Δυτ. Θράκη τον 11ο αιώνα μ.Χ., διά μέσου του Πόντου (δηλαδή των βόρειων ακτών της Μικράς Ασίας). Κατά πάσα πιθανότητα οι πρόγονοι τους αναμίχθηκαν με Πετσενέγους και Κουμάνους (τουρκικές φυλές που έφτασαν στην περιοχή τον 5ο-6ο αιώνα μ.Χ.), και δεν είναι όλοι "γαλανομάτες και ξανθοί" όπως αρέσκονται να λένε οι Έλληνες, αλλά μια μειοψηφία τους (όχι ότι αυτό έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία).

    Όπως είπα, "Πομάκος" σημαίνει "βοηθός" και Πομάκοι ήταν εκείνοι οι μουσουλμάνοι που βοήθησαν τα Οθωμανικά στρατεύματα να κατασβήσουν την εξέγερση των Βουλγάρων του Μπατάκ το 1876 μ.Χ., ενώ κατά τη διάρκεια των Ρωσσοτουρκικών πολέμων οι Πομάκοι ήταν στο πλευρό των Τούρκων. Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι στη διάρκεια των πολεμικών συγκρούσεων μουσουλμάνοι από τα βόρεια της Βουλγαρίας μετανάστευσαν σε πιο νότιες περιοχές. Το όνομα 'Πομάκος' δεν είναι αρχαίο όνομα, δεν έχει σχέση με τη λέξη 'ιππόμαχος' ή με τη λέξη 'πότης' κ.α. Η ονομασία «Πομάκοι», καταγράφεται για πρώτη φορά από το Γάλλο Ami Boué (1840) σε περιοδεία του στα Βαλκάνια το 1839, αρχίζει να χρησιμοποιείται ευρύτερα στις Οθωμανικές πηγές μετά το Ρωσο-Τουρκικό πόλεμο του 1877-78 μ.Χ. Είτε λοιπόν το "Πομάκος" προέρχεται από το "πομάγκαμ" ("βοηθάω" στα βουλγάρικα) είτε αποτελεί παραφθορά του "μομάκ" (παλικάρι) κ.α. Ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν και την εκδοχή ότι το "Πομάκ" είναι παραφθορά του 'ποτουρνάκ' (αυτός που εκτουρκίστηκε).

    Από τους Έλληνες υποστηρίζεται ότι φυλετικά οι Πομάκοι είναι απόγονοι των αρχαίων Αγριάνων, επειδή η περιοχή τους - και συγκεκριμένα η βόρεια Θράκη και η Πελαγονία - ονομάζονταν Αχριδώ, λέξη που τη συσχετίζουν με το όνομα των αρχαίων Αγριάνων. Στην πραγματικότητα οι Αγριάνες κατοικούσαν στο κέντρο της Βαλκανικής, στα βόρεια των Παιόνων, και όχι στη Ροδόπη (όπου κατοικούσαν οι Βήσσοι, οι Οδρύσσες, κ.α.

    Η Αχριδώ βρισκόταν στην Ροδόπη και αποτελούσε από τμήμα του Θέματος Φιλιππούπολης. Το Θέμα Φιλιππούπολης, Μόρας, Βερόης και Αχριδώς, ήταν διοικητική διαίρεση, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με πρωτεύουσα τη Φιλιππούπολη κατά τον 12ο αιώνα. Αναφέρεται και το 1198 σε χρυσόβουλο του Αλέξιου Β΄ Κομνηνού σαν Θέμα Φιλιππούπολης, Μόρας, Βερόης και Αχριδώς. Πιθανότατα δημιουργήθηκε με την ένωση των Θεμάτων Φιλιππούπολης και Βερόης και τις περιφέρειες των φρουρίων της Μόρας και της Αχριδώς. Κατά πάσα πιθανότητα όμως το όνομα "Αχριδώ" έχει κοινή προέλευση με το όνομα της πόλης Αχρίδα (ή Οχρίδα). Στα σλαβικά το όνομα της πόλης γράφεται 'Охрид' (рид σημαίνει λόφος) και προέρχεται από το на ридот που σημαίνει επί του λόφου, πάνω στον λόφο. Η Οχρίδα είναι κτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε έναν λόφο, στις ακτές της λίμνης. Δηλαδή πιθανότατα το όνομα "Αχριδώ" είναι σλαβικής προέλευσης και δεν σχετίζεται με τους αρχαίους Αγριάνες.

    Επίσης, λέγεται ότι το Αχρέν ή αχράν (ή στα ελληνικά 'Αχριάνες'), ονομασία που χρησιμοποιούσαν οι Πομάκοι για τους εαυτούς τους παλαιότερα, προέρχεται είτε από το σλαβικό ohreyan (άξεστοι) είτε από την οθωμανική λέξη ahir - προέρχεται από τα αραβικά - που σημαίνει ο τελευταίος (στον πληθυντικό ahiriyan), δηλαδή αυτοί που ασπάστηκαν το Ισλάμ τελευταία. Τον 16ο αιώνα ο Εβλιγιά Τσελεμπί έγραφε ότι: «οι Αχριγιάν ήταν εξισλαμισμένοι χριστιανοί...» Επίσης, και ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, είναι ότι ο Εβλιγιά Τσελεμπί επίσης είπε ότι: «Αχριγιάν υπήρχαν στη Βόρεια Θράκη, στον Τύρναβο της Θεσσαλίας και στην Πελοπόννησο». Δηλαδή άτομα που εξισλαμίστηκαν υπήρχαν και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Δηλαδή ΔΕΝ ΣΥΝΔΕΟΤΑΙ οι Ahiriyan/Αχριάνες με τους αρχαίους Αγριάνες. Άλλωστε το "ahiriyan" είχε θρησκευτική - και ΌΧΙ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΗ - έννοια ήδη από τον 15ο αιώνα, όπου οι μουσουλμάνοι αποκαλούσαν έτσι (υποτιμητικά) τους αιρετικούς Μπεκτασίδες: Αχιριγιάν/Αχριάνες, αυτοί που άφησαν τη θρησκεία, αυτοί που αποστάτησαν. «Αχριγιάν υπήρχαν στη Βόρεια Θράκη, στον Τύρναβο της Θεσσαλίας και στην Πελοπόννησο».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δεν υπάρχει λοιπόν σύνδεση του ονόματος Αγριάνες με τους Πομάκους. Δεν υπάρχει κάποια απόδειξη που να πιστοποιεί τον συσχετισμό των Πομάκων με τους Αγριάνες. Οι Αγριάνες ή Αγράϊοι ή Αγριεΐς ή Αγραίοι ήταν παιονικό φύλο που κατοικούσε στην πάνω κοιλάδα του Στρυμόνα, μεταξύ Αίμου και Ροδόπης, όμως από τον 3ο αι π.Χ. και μετά δεν έχουμε ιστορικές μαρτυρίες για τους Αγριάνες. Από την άλλη, στα χρόνια του Βυζαντίου ο χώρος της Θράκης δέχθηκε τις επιδρομές πολλών και διάφορων φύλων, όπως Γότθοι, Ούννοι, Σκλαβηνοί, Άβαροι, Σλάβοι, Βούλγαροι, και αργότερα Ούζων, Κουμάνων, Αβάρων, Πετσενέγων, κ.α. Επίσης, κατά καιρούς διάφοροι πληθυσμοί μεταφέρθηκαν στην Θράκη, όπως για παράδειγμα ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης Τσιμισκής (969-976), μετέφερε Παυλικιανούς από τη Μικρά Ασία στην περιοχή της Φιλιππούπολης - ο παυλικιανισμός ήταν αίρεση - ενώ την ίδια εποχή εμφανίσθηκε στη Βουλγαρία η αίρεση του Βογομιλισμού. Είναι πολύ αμφίβολη μία απευθείας καταγωγή των Πομάκων από τους αρχαίους Αγριάνες λοιπόν, για να μην πούμε σχεδόν αδύνατη.

    Επίσης, στην Ξάνθη υπάρχει μία συνοικία με το όνομα Aren ή Ahren mahallesi. Η ονομασία αυτή προέρχεται από το Ahιryan, δηλαδή η περιοχή με τα αχούρια. Στην περιοχή υπήρχαν στάβλοι (αχούρια), όπου διανυκτέρευαν με τα ζώα τους οι κάτοικοι που έρχονταν στην πόλη απ' τα βουνά, και δεν είχαν που να μείνουν. Δεν υπάρχει λοιπόν σύνδεση του Ahιryan, Αχρέν, Αρέν, κ.α., με το Αγριάνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ευχαριστούμε τον φίλο μας Ali al Yunani για τη...διαφώτιση. Όχι τίποτα άλλο δηλαδή απλά για να μην έχουμε στο μέλλον αμφιβολίες και στη συνέχεια τύψεις περί του περιεχομένου της κεφαλής που μόλις αποσπάσαμε από το υπόλοιπο κορμί... όταν έρθει η Άγια ώρα όταν έρθει η στιγμή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...