Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διδυμότειχο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διδυμότειχο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Επλούτει εκ της μεταξοτροφίας...

*Το Διδυμότειχο την εποχή της Τουρκοκρατίας




*Σελίδες από την εκπαιδευτική ιστορία
Διδυμοτείχου και Σουφλίου στον ΙΘ' αιώνα





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



          Διδυμότειχο και Σουφλί, ήταν δυο πόλεις της Θράκης, που διέθεταν κατά τον ΙΘ΄ αιώνα αλλά και πολύ νωρίτερα, σπουδαία ελληνικά σχολεία. Είχαν επίσης και μεγάλη παραγωγή μεταξιού.        
          Υπάρχει στο φάκελο της Βιβλιοθήκης της Βουλής, μια έκθεση που συνετάγη στις 15 Οκτωβρίου 1868 (Σ.Σ. Οι ημερομηνίες όλες αναφέρονται στο Παλαιό ή Ιουλιανό Ημερολόγιο, που ίσχυε τότε) από τον Νικόλαο Χατζόπουλο, διευθύνοντα προσωρινά, το ελληνικό υποπροξενείο Πύργου. Εκεί διαβάζουμε μια σημαντική πληροφορία για την οικονομική και εκπαιδευτική ζωή του Διδυμοτείχου.
          «Άλλοτε, γράφει, το Διδυμότειχον επλούτει  εκ της μεταξοτροφίας. Αλλά από του 1864 κατέπεσεν ολοσχερώς. Μόλις δε και μετά πολλού κόπου και δια της αόκνου ενεργείας, του Αγίου Διδυμοτείχου κυρίου Μεθοδίου, διατηρεί Ελληνικήν Σχολήν και Δημοτικόν, είτα δε και Παρθεναγωγείον. Αν δεν με απατά  η μνήμη, η Σεβ. Εκπαιδευτική Αδελφότης χορηγεί εις το Μεγάλο Δερβέντι (Μεγάλο Δέρειο σήμερα) της επαρχίας Διδυμοτείχου πεντηκοντάλιρον ετησίαν συνδρομήν».
          Αξίζει να αναφερθεί, ότι το Διδυμότειχο με την πανάρχαια ιστορία του αναφέρεται από πολλούς περιηγητές, αλλά και χαρτογράφους, της προ του 1800 εποχής. Σε έκθεση που είχε οργανωθεί στο Ζάππειο από 21 Σεπτεμβρίου έως 5 Οκτωβρίου 1998 από το υπουργείο Αιγαίου με θέμα τους χάρτες του Αιγαίου και της Κύπρου (1485-1800) από τις συλλογές Χρήστου Ζαχαράκι και Μαργαρίτας Κουτσογιαννοπούλου- Σαμούρκα, υπήρχε και ένας χάρτης του Joachim Ottens εποχής 1675 με το Αρχιπέλαγος και την Ηπειρωτική Ελλάδα. Στο χάρτη αυτό, αναφέρεται και το Διδυμότειχο με την ονομασία Dimotic. Το Διδυμότειχο περιλαμβάνεται και στη Μεγάλη Χάρτα του Ρήγα.

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Θράκη του ΙΘ΄ αιώνα:Η ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΑΡΑ ΤΑ ΕΓΓΕΝΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ




*Η φιλεκπαιδευτική δράση των Θρακικών συλλόγων
*Η προσφορά των φιλογενών Ελλήνων
*Προβλήματα διχόνοιας και παραγοντισμού
*Η στάση του Οθωμανικού κράτους




Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης




Το δεύτερο μισό του ΙΘ΄ αιώνα και τα χρόνια που ακολούθησαν έως το 1920, χαρακτηρίζονται από πολλούς μελετητές και δικαίως, ως εποχή πολιτιστικής και εκπαιδευτικής άνθισης στη Θράκη. Πρόκειται για μια πραγματική εθνική εποποιία. Είναι η εποχή, που άρχισαν να δραστηριοποιούνται διάφοροι φιλεκπαιδευτικοί σύλλογοι, οι οποίοι ωθούσαν τον υπόδουλο Ελληνισμό να στραφεί προς την Παιδεία.
Οι κινήσεις τους έμπρακτες, σχεδόν πάντα περιλάμβαναν ίδρυση σχολείων, αποστολή δασκάλων, βιβλίων και εποπτικών οργάνων και οικονομική ενίσχυση. Ουσιαστικά οι σύλλογοι αυτοί, υποκαθιστούσαν το ελληνικό κράτος στις υπόδουλες περιοχές. Και φυσικά μεγαλούργησαν, παρά τα ποικίλα προβλήματα που αντιμετώπιζαν καθημερινά, είτε από την αδιαφορία των κατοίκων είτε από τις τοπικές παραταξιακές έριδες.
Κατά τα έτη 1871-75, ιδρύθηκαν οι περισσότεροι και σημαντικότεροι σύλλογοι στις ελληνικές πόλεις της Θράκης.
Η Εκπαιδευτική και Φιλανθρωπική Αδελφότητα της Κωνσταντινούπολης, ένας από τους πλέον διακεκριμένους συλλόγους, την ίδια περίπου εποχή, είχε αναλάβει σε συνεργασία με την Πατριαρχική Εκπαιδευτική Επιτροπή την οικονομική ενίσχυση των σχολείων, με έσοδα που είχε από τις συνεισφορές πλουσίων ομογενών, τις επιχορηγήσεις που έρχονταν από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και κυρίως με την έμπρακτη συμμετοχή των κατοίκων της Θράκης και των τοπικών εκκλησιών.

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

1873: ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ


Το δημοσίευμα της «Παλιγγενεσίας» στις 13 Νοεμβρίου 1873, σελ. 4



Εκατό καταστήματα και εργαστήρια
και 15 σπίτια, παρανάλωμα του πυρός.



Γράφει ο  Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


          Οι πυρκαγιές είναι πάντα καταστρεπτικές, αφού στο διάβα της φωτιάς, αφήνουν αποκαΐδια και δυστυχία. Τέτοιες μεγάλες πυρκαγιές καταταλαιπώρησαν και το Διδυμότειχο, αφού όπως είναι γνωστό τα παλιά κτίρια, που συνήθως στο παρελθόν ήταν επενδυμένα με ξυλεία, άναβαν με μεγάλη ευκολία.
          Οι πολύ παλαιοί συμπολίτες μας, θα θυμούνται ακόμα την τρομερή  πυρκαγιά, που το 1933- αν είναι σωστή η πληροφόρησή μου- κατέστρεψε το περίφημο κτιριακό συγκρότημα, το οποίο βρισκόταν στο χώρο της σημερινής αγοράς και αποτελούσε το διοικητικό κέντρο της πόλης. 

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑΣ

*Λεπτομέρεια από την Κοσμοσώτειρα των Φερρών. Διακρίνεται ο μονοκέφαλος αϊτός, 
σήμα των Κομνηνών της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας.

*Έλεγχος της Εγνατίας Οδού 
*Προστασία της Κωνσταντινούπολης 
*Ιστορία, μύθοι και θρύλοι.
*Μάρτυρες του Βυζαντινού μεγαλείου.
*Υπέστησαν τρομερές καταστροφές.
*Διδυμότειχο, Κοσμοσώτειρα Φερρών,
Τραϊανούπολη, Πύθιο, Γρατινή,
Τόπειρος, Περιθεώριον κ.λπ.



Σελίδες από το βιβλίο μου "Ψηφίδες από τη Θράκη του χτες"
       


          Τα κάστρα της Θράκης, άψυχα κουφάρια σήμερα, πέτρινοι γίγαντες λαβωμένοι από τους πολέμους και το χρόνο, χωρίς λειτουργική χρησιμότητα στην εποχή μας,  στέκουν στους κάμπους και τα στρατηγικά περάσματα, αψευδείς μάρτυρες του αλλοτινού μεγαλείου τους, τότε που αποτελούσαν  μια καλά μελετημένη ζώνη προστασίας της Κωνσταντινούπολης, της Βασιλεύουσας.
          Η Θράκη, στην ενιαία ιστορική μορφή της με την ενδοχώρα της, που έφτανε ως το Δούναβη, ήταν πάντα ο φυσικός προμαχώνας της πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ήταν η ασπίδα της. Ήταν ο αποσβεστήρας των βαρβαρικών επιθέσεων.
          Αυτό φαίνεται από τη μελέτη της χιλιόχρονης ιστορίας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά και από τη μελέτη της γεωταξικής κατανομής όλων αυτών των οχυρώσεων. Τα κάστρα της Θράκης αναπτύχθηκαν κυρίως:

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΘ΄ ΑΙΩΝΑ


*Το Ζάππειο της Αδριανούπολης. Πολύτιμη εστία πολιτισμού.

 *Άγνωστες πτυχές του πολιτισμού
    *Οραματισμοί για δημοτικά θέατρα, 
ήδη από το 1874.
  *Άγνωστες θεατρικές παραστάσεις
σε Αδριανούπολη, Φιλιππούπολη, Βάρνα,
Σαράντα Εκκλησιές, Διδυμότειχο,
 Σουφλί και άλλες πόλεις.
*Εντόπιοι ηθοποιοί, νέα παιδιά κυρίως.
Ελληνικό και διεθνές ρεπερτόριο.




Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


               Η άνθηση του θεάτρου στη Θράκη, κατά τη διάρκεια του ΙΘ΄ αιώνα, είναι μια από τις άγνωστες εποποιίες του Πολιτισμού της ευρύτερης περιοχής, που την εποχή εκείνη, υπό ενιαία μορφή, τελούσε υπό τον ζυγό των Οθωμανών με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
               Οι Θράκες των μεγάλων αστικών κέντρων, χρησιμοποίησαν την τέχνη του Θεάτρου, για να διδάξουν στις νεώτερες γενιές, την ιστορία του Ελληνισμού, ανεβάζοντας ανάλογα έργα, αλλά και για να διευρύνουν τους πνευματικούς ορίζοντες των συμπατριωτών τους.
               Τα στοιχεία που υπάρχουν για το Θέατρο στη Θράκη, αφορούν κυρίως τις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ σπανίζουν τα στοιχεία για τα χρόνια του ΙΘ΄ αιώνα, που προηγήθηκαν. Αυτήν ακριβώς την εποχή, επιχειρούμε διερευνήσουμε και να φωτίσουμε εδώ.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΩΝ ΤΟΥ ΔΕΔΕΑΓΑΤΣ (1913)

*Τα περίφημα γραμματόσημα του Δεδέαγατς, που εκτυπώθηκαν στο θωρηκτό "Αβέρωφ"





*Τυπώθηκαν επί του θωρηκτού «Αβέρωφ»
*Εκτίθενται στο Στρατιωτικό Μουσείο Διδυμοτείχου


Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


Το καλοκαίρι του 2002, ένας συμπολίτης μας είχε τη χαρά και την τιμή, να προσφέρει στο Στρατιωτικό Μουσείο Διδυμοτείχου τα πρώτα γραμματόσημα του Δεδέαγατς. Δεδέαγατς, ονομάζονταν επί Τουρκοκρατίας η σημερινή Αλεξανδρούπολη. Πρόκειται για τα γραμματόσημα, τα οποία εκτυπώθηκαν επάνω στο θωρηκτό «Αβέρωφ» κατά την πρώτη απελευθέρωση της πόλης, τον Ιούλιο του 1913.
Τα ιστορικά γραμματόσημα, μαζί με μια φωτογραφία του ένδοξου θωρηκτού, τοποθετήκαν σε ειδικό κάδρο, ώστε να αποτελούν ενιαίο έκθεμα στο Στρατιωτικό Μουσείο του Διδυμοτείχου, όπου εκτίθενται.
Τα συγκεκριμένα γραμματόσημα και η φωτογραφία συνοδεύθηκαν (πρέπει να υπάρχουν στα αρχεία του Μουσείου) και από ορισμένα ντοκουμέντα για την βιβλιογραφική τεκμηρίωση του εκθέματος. 

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Κάρολος ΧΙΙ: ΕΝΑΣ ΣΟΥΗΔΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ …«ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ» ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ!!!

*Κάρολος 12ος, βασιλιάς της Σουηδίας










*Η μάχη της Πολτάβας και η ήττα του από τον Μεγάλο Πέτρο.
*Πέθανε 36 ετών, πολεμώντας στη Νορβηγία.
*Σε περιορισμό από τους Οθωμανούς στο Διδυμότειχο.
*Αναστάτωσε τη Βόρ. Ευρώπη και τη Ρωσία. 


*Σελίδες από το βιβλίο του δημοσιογράφου
Παντελή Στεφ. Αθανασιάδη
με τίτλο «Ψηφίδες από τη Θράκη του χτες».
Έκδοση Πολιτιστικού Συλλόγου Εβριτών «Ο Έβρος».


Τον κατέγραψε η Ιστορία σαν βασιλιά- πολεμιστή. Ανδρώθηκε μαχόμενος. Δοξάστηκε αγωνιζόμενος. Δοκίμασε την ήττα στο πεδίο της μάχης και τελικά πέθανε όπως έζησε, πολεμώντας στην πρώτη γραμμή! Πρόκειται για τον Κάρολο τον ΧΙΙ, βασιλιά της Σουηδίας, που η σκληρή μοίρα του στέρησε τη ζωή στα 36 του χρόνια. Είναι ο βασιλιάς, που από τις κρύες και χιονισμένες πεδιάδες της Σκανδιναβίας, βρέθηκε να είναι περιορισμένος στο Διδυμότειχο, επί 11 μήνες, από τους Οθωμανούς.
Ο Κάρολος XII, ήταν ο μοναδικός επιζών γιος του βασιλιά Κάρολου ΧΙ και της βασίλισσας Ούλρικα Ελεονόρα (Δανικής καταγωγής). Γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου 1682.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...